Vertrouwen

In St Méry sur Seine zat ik ‘s morgens na een of twee uur onderweg aan de koffie in een Chinees restaurant. Van buiten zag het er allemaal niet uit, maar ik moest nodig een boodschap doen en ik had besloten om er deze keer lekker bij te gaan zitten. Het interieur was als het exterieur, maar aan een kop koffie kun je toch niet veel verkeerd doen dacht ik.
Aan de bar zaten een stel sjofele figuren al heel vroeg aan een of ander drankje. Nu zie je in Frankrijk regelmatig mensen aan de alcohol voor 12 uur, maar dit was toch wel heel vroeg. Vanaf mijn tafeltje kon ik uit het raam kijken en zag de plaatselijke kerk met een beeld op de toren van een reusachtige engel. Ik meen dat het Gabriël was. Als ik moet niezen, valt die eraf dacht ik en een toren met een heilige erop had ik het laatst in Roermond gezien, daar was het Christoffel.
Na wat rondgekeken te hebben zocht ik waar ik het toilet kon vonden. Ik waakte over mijn rugzak met allerlei voor mij onmisbare zaken als een roofdier over zijn jongen, vooral in een dergelijk wat dubieuze omgeving. In het toilet kon je je al nauwelijks bewegen zonder rugzak, laat staan met. Wat moest ik nu doen???Ik bedacht wat ik zelf zou doen als ik zwerver was met weinig geld. Als er zo’n figuur als ik op het toilet zou gaan zitten, zou ik zijn rugzak inpikken en lekker een paar dagen aan de zwier gaan. Maar als ze me zouden vragen om erop te letten en mij vriendelijk iets zouden aanbieden zou ik het al veel moeilijker vinden. En al helemaal als je een deal zou sluiten.
Een deal dus en wat aanbieden en een afspraak maken. Ik bood twee lieden een drankje aan en vroeg of ze op mijn rugzak wilden passen en zei erbij dat ik pelgrim was onderweg naar Lourdes. Ik veronderstelde dat Santiago hen niet veel zei. En zo is het gebeurd. Zij waakten met hun leven over mijn bezittingen (zoals ik begrepen heb) en dat was maar goed ook want ik moest echt even een kwartiertje weg.
Daarna zette ik mijn weg voort naar Troyes en dacht terug aan deze toch enigszins benarde situatie, die ook anders had kunnen aflopen en ik vroeg me af of ik nu een goede zet had gedaan of toch te naïef was geweest. We zullen het nooit zeker weten maar ik was later echt niets kwijt!