Het Eva-kruis bij Manjarín

Een kruis met een naam
Een eindje voorbij het Cruz de Hierro, vlak voor het onderkomen van Thomás staat links in de berm een blauw geschilderd kruis met in het hart de naam ,,Eva’’.
Iedereen loopt eraan voorbij en vormt er zo zijn eigen gedachte over waarschijnlijk, zoals het gaat met zoveel kruizen die je onderweg passeert. Mij zou het wellicht ook zo zijn vergaan, ware het niet dat ik het verhaal ken achter de naam op dit kruis en gevraagd was een foto van het kruis te maken en mee te brengen.

Wie is Eva?
Het is in de kerstdagen van 1985 dat een jonge drugsverslaafde in de stad Regensburg op zoek is naar geld. Het is nacht. Van een huis in de oude binnenstad is de voordeur niet afgesloten en hij sluipt de woning binnen. Terwijl hij op zoek is naar geld wordt het dochtertje van de huiseigenaren wakker en begint te gillen. Maar de ouders en haar broertje horen haar niet. De jonge dief vermoordt het meisje met een pizzames dat hij in de keuken heeft gevonden en vergrijpt zich daarna aan het meisje. Pas de volgende ochtend treffen de ouders het levenloze, misbruikte kind aan. Het meisje heet Eva.

Een gedenkplaats aan de camino
De ouders van Eva en haar familie zijn al heel lang bekenden van mij en regelmatig bezoeken we elkaar.
Een nicht van Eva heeft Spaans gestudeerd en werkte zo nu en dan voor een Duitse reisorganisatie als reisleidster op de camino. Uit haar contact met Thomás Martínez, die als pseudo tempelridder in Manjarin een refugio leidt, ontstond het plan de naam van Eva aan het bestaande kruis toe te voegen. Daaraan heeft Thomás met zorg gehoor gegeven.
Zoals ik met zorg bloemen bij het kruis zette en aan het verzoek voldeed om foto’s te maken. Dat alles in diepe treurnis om het verlies van een lief en levenslustig meisje, die een mooie toekomst voor zich had: Eva.