Een probleem

Wanneer ik pelgrimsverhalen lees over allerlei pijntjes als spierpijn en blaren, dan sla ik meestal die bladzijden over. Wat me meer interesseert zijn niet zozeer problemen die leiden tot een eventuele terugkeer, maar de worsteling met jezelf die vooraf gaat aan een terugkeer.
Elke Santiagoganger neemt afscheid na een periode van voorbereiding. Een periode dat hij voor zichzelf en anderen duidelijk maakte wat hij wil en wat hij gaat doen. Hij zal meestal tot het uiterste gaan om zijn doel te bereiken. Zo heeft hij zichzelf geprogrammeerd en zo wil hij het ook een beetje voor het thuisfront doen. Opgeven en naar huis terug doet hij pas op het allerlaatste, wat nogal eens leidt tot grote problemen. Ik heb er velen gezien.
Zelf heb ik er op de grens van België en Frankrijk ook een kleine week over gedaan voor ik besloot terug te gaan. Wat was het geval??...
Al in Luik begon er iets in mijn linker bovenkaak te knappen bij het eten en smaakten me de lekkere harde broodjes niet meer. Dat was een teken aan de wand. Een ontstoken kies en een afgebroken kroon leidden bij dit euvel tot een moeilijk eetgedrag. Ik besloot om terug te gaan want zonder eten is er geen brandstof genoeg om te lopen.
Achteraf een goede beslissing want het duurde ruim 9 maanden voor alles weer in orde was.