Buzuki Donativo

Op zoek naar een bus
Om een donativo te starten hebben pa en ik in augustus zo’n beetje alle louche en minder louche autohandelaren van Brabant bezocht, kopje koffie hier, nog een bakkie daar. Vooral veel smerige automatenkoffie. Het leek op niets uit te draaien, toen we al –inmiddels aardig gefrustreerd- drie weken voor vertrek tòch onze Mercedes 508 bus op Marktplaats zagen blinken. Paps, Mars en ik waren meteen verkocht. ‘Technisch om door een ringetje te halen’, aldus paps, de automotiveman. Een èchte 508, conform vooraf opgegeven specs van Mars. En ja, ook Fem was blij met de kleur: Super Stoer Zilver. Er hoefde ‘niets’ meer aan te gebeuren, startklaar om te vertrekken, aldus de vorige eigenaar die nog met z’n verkooppraatje bezig was. In principe had deze beste man helemaal gelijk.

En dan verbouwen...
Maar als je een Donativo wil beginnen, lekker met je hobby's aan de slag wil gaan en 5 maanden relaxed op pad wil gaan -zonder vooraf te weten waar we allemaal zouden uitkomen- dan moest er toch nog het één en ander worden ‘gecustomized’ om de hele volksverhuizing van gezellige prut-, prik- en knutselspullen voor elkaar te boxen. Door de langere zoektocht was er al de nodige ‘voorbereidingstijd’ afgesnoept, dus een strenge planning van coördinator Fem kwam ter tafel om niet ook nog es te veel reis- en ‘donativo-seizoenstijd’ te verliezen. Een week lang werd er knalhard door Vati en Mars in ’t Osse straatje gebuffeld. De bus werd verbouwd. En zij deden dat niet alleen. Als hard core yup uit het min of meer steeds individualistischer wordende Amsterdam was ik helemaal vergeten hoe de sociale gemeenschap van een goed functionerende, en 25 jaar op elkaar ingespeelde, ‘ons-kent-ons’-straat ook alweer werkte. Een hartverwarmend resultaat. De godganse buurt werd ingeschakeld voor dochterlief en schoonzoon. Mijn vader als ware patriarch, hij regelde het allemaal. De één laste een fietsenrek in elkaar, de ander kwam weer langs met supersonische kit en de ander was van de electriciteit en zorgde voor onze draadloze muziekinstallatie en weer twee op-en-top werkende koelkasten.

Vrolijk gekleurde kussentjes
Fem was die dagen vooral druk met de inrichting van de Donativo en het interior design. We moesten het natuurlijk ook vooral ‘gezellig’ hebben in de bus, ons huisje-op-wielen moest wel de relaxede hippievibe hebben die we in onze dromen hadden voorgesteld. Dus Fem hield zich -behalve het toezien op de strenge planning- vooral bezig met het internet afstruinen naar tweedehands krukjes of met de bus itself. Zeer belangrijke vrolijk gekleurde kussentjes, rij-veilige versiersels en vooral fijne herinneringen ter nagedachtenis aan het thuisfront; bijvoorbeeld foto’s maken en ontwikkelen van onze kattenkinderen Ondertussen waren de heren vooral met het grove geschut in de weer. Eerlijk is eerlijk, het echte werk. ‘Badkamer’ eruit, slimme WC- en kastconstructie erin, sneaky startonderbrekers en dubbele bodems tegen dieven, aangepaste bedconstructie. Bond is er niets bij, ingenieuze 007-oplossingen werden uitgedacht en de knutselfabriek draaide volle toeren.