Ria zet zich op basis van haar eigen ervaringen in voor een goed contact tussen ouders en Jeugdzorg
“Wanneer u kinderen een warm hart toedraagt, koester dan de ouders.”
(citaat: Carlo Schuengel)
Uithuisplaatsing
Ria woont samen met haar vriend, hun twee zoontjes en haar dochter uit een eerdere relatie. Het gaat niet goed met het gezin, zij staan onder toezicht van Jeugdzorg. Dit is op eigen initiatief van Ria, omdat zij op die manier hulp hoopt te krijgen.
Maar helaas worden de kinderen op een nare manier uit huis geplaatst. Eén van de meest vervelende dingen is dat Ria en haar vriend er totaal door worden overvallen. Het is een traumatische ervaring voor haar. De kinderen worden in pleeggezinnen en een kindertehuis geplaatst.
Dieptepunt
Op een dag zegt Ria's vriend dat hij haar iets moet vertellen; hij heeft een ander. Hij zet haar het huis uit. Gelukkig kan ze bij een kennis slapen. Ze gaat weer speed gebruiken; in het verleden heeft ze ook heel veel drugs gebruikt, behalve tijdens haar zwangerschappen. Ria heeft het dieptepunt bereikt. Ze beseft: ik kan een overdosis nemen, maar ik kan ook proberen terug omhoog te komen. Zij kiest voor het laatste.
Bij die weg omhoog hoort ook, dat zij probeert het contact met Jeugdzorg te verbeteren. Ria voelde zich namelijk ontzettend in de steek gelaten. “Ik heb de eerste twee, drie jaar tegen Jeugdzorg aan lopen schoppen,” zegt ze. “Je bereikt er niets mee, want die houding komt het contact met de kinderen niet ten goede.”
Ervaringscoach met inloopspreekuur
Ria is in traumatherapie gegaan. Hierdoor verbeterde de band met Jeugdzorg, waardoor ook de band met de kinderen verbeterde. De oudste twee heeft ze verteld waarom ze uit huis zijn geplaatst. Ze reageerden hier niet boos op maar vinden hun moeder juist een held.
Tegenwoordig zet Ria zich in om in de jeugdzorg het contact tussen ouders en instanties te verbeteren. Ze heeft een training gevolgd tot ervaringscoach via Doen en Laten en is een inloopspreekuur begonnen voor ouders van wie de kinderen uit huis zijn geplaatst. Ria kan goed luisteren en ze begrijpt de ouders. “Niets is zo irritant als een hulpverlener die zegt: 'Ik begrijp hoe u zich voelt …' Door mijn eigen ervaring met instanties en verlies van mijn kinderen maak ik makkelijk contact.”
Verbindende factor
“Wanneer u kinderen een warm hart toedraagt, koester dan de ouders,” zegt ze. Daarom wil zij zich nu ten volle inzetten voor deze ouders. “Ik wil graag die verbindende factor zijn tussen alle partijen. Als de ouders zich gehoord voelen, dan verbetert het contact met de hulpverlening en uiteindelijk met de kinderen.”
Toekomst
En de lat ligt hoger: in 2015 wil Ria een opleiding gaan doen, maatschappelijk werk of de opleiding tot ervaringsdeskundige in Rotterdam. Haar uiteindelijke doel is om betaald aan de slag te gaan als hulpverlener voor specifieke doelgroepen.
Link: Doen & Laten