UMC Utrecht
Stijn had in het ziekenhuis altijd een kunstboek bij zich. Het was zijn grote hobby. In het ziekenhuis wilde hij niet alleen maar patiënt zijn. Niet dat steeds die ziekte centraal stond. Altijd probeerde hij een gesprekje over kunst te beginnen. Met de verpleegkundigen, met de oncoloog. Het bood hem afleiding, hij putte er kracht uit. Bijna een jaar lang zijn we bij dezelfde oncoloog geweest. Aan het eind van een afspraak begon Stijn altijd over kunst. Ik dacht wel eens, kan dat wel. Dat is een duur iemand, die heeft veel patiënten, die vraagt hoe het met je gaat, ik weet niet hoeveel minuten er voor zo’n gesprek staat. Hij vond het leuk om zo’n contact met haar te hebben en zij liet dat toe. Hierdoor ontstond iets tussen hen wat meer was dan ‘een nummer zijn’. Ze maakte er tijd voor en ik zag dat ze het leuk vond.
Lees het volledige verhaal van Sabine op http://www.umcutrecht.nl/nl/Ziekenhuis/Ervaringen-van-patienten/Patientverhalen/Patientverhaal-Sabine .