Even naar Rome lopen. Zo moeilijk was het eigenlijk niet. Elke dag een stukje. Ongeveer elke avond met mijn tentje in het bos wildkamperen onder de sterrenhemel. Fantastisch! Een schamel budget, maar genoeg om er te kunnen komen. Dat wist ik wel zeker, dacht ik!
Onderweg ben ik een aantal kleurrijke persoonlijkheden tegengekomen die ik beschouw als vrienden voor het leven, hoewel ik ze waarschijnlijk nooit meer zal zien. Mensen waar je normaal nooit mee aan de praat raakt, ontmoet je op het pelgrimspad. Iedereen blijkt een verhaal te hebben. Bij iedereen zit wel iets scheef... :)
Een Noorse leraar op pad naar Jeruzalem, een Luxemburgse voormalig monnik die op pad is naar het graf van Paus Johannes Paulus II, een jonge Italiaan die godzijdank Engels spreekt en een Franse alcoholist die het niet kan laten ons telkens bijna de dood in te jagen met zijn onbehouwen geschreeuw op de snelweg. Een onvergetelijk avontuur, gepubliceerd onder de titel: ‘Ik loop even naar Rome’ http://www.ropt.tv/bookshoprome.php
Nu, op naar mijn volgende droom. Ik heb er nog zoveel! Niets wat ik liever doe dan dromen. Op naar Trondheim!