21/12/11 Santiago de Compostela
Wauh wat een ervaring. De laatste etappe van 28 km naar Santiago leek eindeloos, er kwam geen einde aan terwijl ik niet kon wachten om aan te komen. Het was mistig daardoor zag ik de kathedraal ook niet vanuit de verte. Maar toen ik het bordje met kathedraal 4,7 km zag, was het alsof ik vleugels kreeg. Blaren en pijntjes verdwenen en het leek wel op snelwandelen. Een prachtig gevoel het laatste half uur en de spanning bouwde zich maar op. En dan aankomen op het plein, erg vreemd immers je houdt ineens op met lopen wat je bijna 35 dagen continue hebt gedaan. Maar bij het zien van de voorzicht van de kathedraal werd alles mij te veel en stond ik daar totaal geëmotioneerd op een mistig plein. Ook de rituelen in de kathedraal waren niet te beschrijven.
Wat een tocht!
Het eindigt niet in Santiago het begint juist, ik voel mij herboren. Of zoals de Duitse hospitaria zei 'buen camino dela vida'.