In die jaren ook werkzaam als studentenpastor in Utrecht, maar ondanks het Pastoraal Concilie vanwege mijn huwelijksplannen in 1969 gesuspendeerd (moeilijk woord voor 'uit het ambt gegooid'). In 1970 getrouwd met Willemien van de Vliert, in de jaren erna trotse vader van drie kinderen: Sanne, Daan en Stijn. Twintig jaar lang studentenpsycholoog aan de universiteit van Nijmegen - ditmaal waren het mijn 'looporen' (toenemende slechthorendheid) die daaraan in 1990 een vroegtijdig einde maakten.
Als 'rite de passage' liep ik in 1991/1992/1993 van huis uit (Molenhoek bij Nijmegen) naar Santiago de Compostela en schreef over dit drieluik het boek "Ver Onderweg". "De weg heeft mij van dag tot dag getekend en gaandeweg geslepen van wandelaar tot pelgrim. Ik vrees het eindpunt meer dan dat het wenkt; niets immers is mooier dan onderweg zijn."
In de jaren 1998/1999 volgde de Via de la Plata van Sevilla naar Santiago en in 2000/2001 liep ik van Santiago over de Somport naar Arles. Zo brei ik etappe na etappe aan een tocht die voorlopig hopelijk nog geen einde kent. Steeds opnieuw wandelen om los te laten, uit de wereld van koning file en vrouw holle stap voor stap op weg in gepaste vertraging, schier eindeloze herhaling zonder verveling, de ogen open voor het wonder van de natuur en het hart vol van het geheim van de stilte dat alle dwaze drama van onze wereld in de schaduw stelt.
De camino heeft mij niet alleen aangestoken met het wandelvirus, maar ook geboetseerd tot fan van San Iago. In de Jacobsstaf (het blad van het Nederlandse Genootschap van Sint Jacob) en in diverse andere tijdschriften publiceerde ik boekbesprekingen en bijdragen over thema's als 'eigentijds pelgrimeren' en 'de poëzie van het wandelen'. Belangrijker dan de plek waarheen is voor de pelgrim de bezieling waarmee hij op weg is.
Het leven verstopt dan wel mijn oren, maar de camino opent me ook de mond om verhalen te vertellen. Verhalen die ik her en der op mijn wegen tegenkwam, legendes die de eeuwen hebben getrotseerd en volksstammen op de been hebben gebracht, daaraan toegevoegd tenslotte de avonturen en verhalen van mijn eigen tochten.
Naschrift: Maandag 25 maart 2013 overleed Jeroen Gooskens. Zaterdag 30 maart is in de Boskapel te Nijmegen tijdens een indrukwekkende viering afscheid van Jeroen genomen.