"Logeren is pas echt leuk, als het klikt!"

Logeerouders Ed en Mia Brandt uit Bilthoven vrijwilligers van de Maand april

Roan Dunham gaat elke maand een weekend logeren bij Ed en Mia Brandt.

De nieuwe functie van haar man en de daarmee samenhangende verhuizing van het hele gezin naar Amerika noemt Judith Dunham 'een geweldige kans op een nieuw avontuur'. En kansen moet je grijpen, vindt ze. "De keerzijde is dat we een aantal dierbare dingen in Nederland moeten achterlaten: opa en oma, een heel gezellige straat, mijn baan en twee fantastische logeerouders: Ed en Mia Brandt."

Geboden: tijd, gelegenheid en liefdevolle aandacht
Ed en Mia Brandt hadden het al eerder met elkaar besproken. Sinds hun kinderen groot zijn, wilden ze graag iets zinvols met hun vrije tijd en hun grote huis doen. Mia werkt op een mytylschool en weet precies hoe intensief de zorg voor een kind met een beperking kan zijn. Het idee ontstond om af en toe de zorg voor zo'n kind over te nemen van de ouders.

"We wilden ons opgeven als pleeggezin of voor crisisopvang" vertelt Mia. "Toen zag ik een advertentie van Handjehelpen voor logeeropvang met de kop 'Het is pas leuk als het klikt'. Dat sprak ons meteen aan."

Al pratend tijdens het intakegesprek met Danielle van Helden van Handjehelpen, kristalliseerde het idee zich bij Ed en Mia verder uit. Vervolgens kwam er een telefoontje: "We hebben een schat van een mannetje voor jullie!"

Uurtje eerder naar bed
"Nou Danielle had niets te veel gezegd", glimlacht Mia. "Roan is een innemend ventje, heel vrolijk en altijd enthousiast. Maar - zeker in het begin - ook heel druk. We waren na een weekendje Roan behoorlijk uitgeput. Nog steeds gaan we in het logeerweekend een uurtje eerder naar bed. Want de volgende morgen staat Roan stipt om zes uur naast ons bed om aan de dag te beginnen."

"Ook moesten we leren communiceren met Roan", vult Ed aan. "Dat betekent je vaste denkpatronen loslaten en creatief meedenken. Een voorbeeld: 'nee nu' betekent: straks. Snel kunnen reageren is ook van belang. Een keer de vinger omhoog betekent dat hij naar de wc moet. Heb je dat gemist, dan ben je te laat."

Ouders kunnen meteen foto's zien
Elk logeerweekend wordt er een uitstapje gepland: naar de speeltuin, een attractiepark, een museum, fietsen met de van de buren geleende bakfiets, of gewoon samen boodschappen doen. Roan geniet overal van. Hij kan eindeloos schommelen in de tuin, helpt graag de bladeren opvegen, bouwt in de kamer een hut met alle kussens van de bank, mag altijd even trommelen op het drumstel en - vaste prik - altijd wordt er een cadeautje geknutseld voor papa, mama en zijn broertjes. Ed maakt regelmatig foto's en zet ze meteen op Skydrive. Zo kunnen de ouders thuis zien hoe goed hun kind zich vermaakt.

"Het geeft ons veel voldoening dat wij samen ‘dit project’ hebben opgepakt en merken dat we echt iets kunnen betekenen voor een ander”, vertellen Ed en Mia. “Fijn dat we het vertrouwen hebben gekregen van Jud en Judith en hen een beetje kunnen helpen. Maar we genieten zelf ook echt van die weekendjes. Het is gewoon leuk om met dit mannetje op te trekken. Roan is ons het afgelopen jaar erg dierbaar geworden, we zullen hem zeker gaan missen."

Twee jaar geleden bezocht Judith, op aanraden van een vriendin, de website van Handjehelpen. Ze was op zoek naar een stagiaire die een paar uurtjes op haar zoontje Roan zou kunnen passen. Dat zou haar de gelegenheid geven om iets met haar andere twee kinderen te kunnen gaan doen. Op de website viel haar oog meteen op het kopje logeeroppas. "Wouw", dacht ze, "als dat zou kunnen!"

Roan is zeven jaar, heeft het Syndroom van Down en ADHD en vraagt daardoor onevenredig veel aandacht in het gezin. "Je kunt hem eigenlijk geen moment alleen laten", vertelt Judith. "Hij gedraagt zich als een peuter en kan heel onberekenbaar zijn. Voor je het weet, is je hele huis overhoop gehaald. Vooral zijn oudere broer Caedmon komt hierdoor af en toe wat aandacht te kort.

En het lukte! Na het intakegesprek met de regiocoördinator, komt er al snel een telefoontje van Handjehelpen: er is een logeergezin gevonden in Bilthoven.

Er moet vertrouwen zijn
"Mijn man en ik zijn eerst samen kennis gaan maken. Het moet wel klikken en er moet vertrouwen zijn, voordat je de zorg voor je kind uit handen durft te geven. Nou dat voelde wat ons betreft meteen heel goed. Ed en Mia bleken twee hartelijke, relaxte mensen te zijn, met een groot huis en een heerlijke tuin. Vervolgens hebben we het contact langzaam opgebouwd. Van een paar uur spelen tot een nachtje slapen." Sinds anderhalf jaar gaat Roan elke maand een weekend van zaterdagochtend tot zondagavond uit logeren. Met plezier.

"Als Roan er niet is, doen we eigenlijk niets bijzonders", vertelt Judith. "We genieten van de rust en van elkaar. We doen een spelletje, kijken een filmpje en gaan gezellig met z'n vieren uit eten bij de Griek. We houden veel van Roan en het gaat ook hartstikke goed met ons gezin, maar toch zijn we allemaal blij met af en toe een adempauze. En weet je wat ook zo geweldig is? Een hele nacht doorslapen. Roan komt altijd twee keer per nacht zijn bed uit. Dat hakt erin hoor. Na zo'n weekend zijn we weer helemaal opgeladen en kunnen we alles weer aan!"