Annemieke
Engelen
4-3-1990
Lieve Roosmarie,
In het najaar van 1985 vertrokken Kees en ik uit Le Puy voor een voettocht langs de GR 65 richting Spaanse grens. De GR 65 is de langs toeristiche paden bewegwijzerde pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Voor zover mogelijk worden de oude trajecten gevolgd, die langs alle mogelijke kruisbeelden, kapellen en kerken voeren, die door de eeuwen heen door de pelgrims zijn aangedaan. Sinds jaren ben ik bezig van al deze punten langs de weg foto's te maken, als het enigszins kan ook van de zich in de kapellen en kerken bevindende beelden van Sint Jacob.
Op de tweede wandeldag vanaf Le Puy kwamen we langs de kapel van Rochegude. Omdat er op de gesloten deur een briefje hing waar de de sleutel konden halen om de kapel te bezoeken, liepen we er eerst maar eens omheen; we waren eigenlijk te lui om naar die boerderij te gaan. Eerst maar eens koffie zetten en door het sleutelgat kijken, maar binnen was het stikdonker. Na het kopje koffie toch maar de sleutel gehaald en naar binnen gegaan. Een aandoenlijk ingerichte kapel met een aandoenlijk houten Jacobsbeeldje. Maar om te fotograferen was het er veel te donker. Het beeldje bleek los op het altaartje te staan en we meenden dat we het wel voorzichtig even buiten konden zetten om te fotograferen. Symbolisch voor de zeer lange weg die je als pelgrim hebt af te leggen, namen we als achtergond het grootste panorama van Allier. Het volgende traject voerde ons naar de andere kant van de vallei en daarvandaan hadden we nog uitzicht op de kapel.
Pelgrims die Santiago bereiken nemen daarvandaan meestal een Jacobsschelp, een beeldje of ander soortgelijk aandenken mee. Bijgevoegd artikeltje dat ik schreef zal je misschien verduidelijken, waarom ik als alternatief voor een dergelijk aandenken niet genoeg heb aan een map vol foto's. In de tijd dat Kees nog in het ziekenhuis was, kreeg ik het idee om van deze foto iemand een beeldje te laten maken.
Kenmerkend voor Sint Jacob zijn: de staf, een grote hoed met omgeslagen rand met daarop een schelp, de kalebas (voor drinken onderweg). Er hoort ook nog een tas bij voor brood, maar die kan ik op dit beeldje niet ontdekken. Na het maken van de foto, plaatsten we het beeldje weer terug op het altaartje en deden natuurlijk wat geld in het busje voor onderhoud van de kapel. Was het door de Heilige Jacobus als straf bedoeld dat ik die dag een sok verloor die ik aan mijn rugzak te drogen had gehangen? Nieuwe sokken, gekocht op de dichtstbijzijnde markt waren zo stug dat ik blaren kreeg. Nou ja, we zijn niet Rooms!
Ik hoop dat je aan deze brief als voorlopige informatie genoeg hebt, we kunnen altijd nog eens verder babbelen. Dacht je niet dat die gemengde terracotta-kleur goed bij dit beeldje zou passen?
Nou, groetjes aan Joop en ook van Kees veel liefs,
Mea