Frits Nijhof
Zo'n ritje als in 2010 is prima bevallen: zo vrij als een vogeltje, niets moet - alles mag! De rit naar het hoge Noorden was een hele ervaring, veel gezien, veel beleefd, nieuwe mensen leren kennen...
Al begin vorig jaar stelde men voor: Waarom ga je naar het Noorden? Daar ik het koud, het waait altijd, geen zon, ect, ect. Waarom ga je niet naar het zuiden? de zon tegemoet... Nou, ik ben blij dat ik voet bij stuk gehouden heb: dat pakken ze mij niet meer af!!
Toendertijd werd Santiago de Compostella al genoemd.. die naam ben ik niet vergeten... Wat lezingen bezocht, naar beurzen geweest.. en op een gegeven moment staat die plek in het bovenkamertje opgeslagen.
Het zal duidelijk zijn: 2011 was dit mijn doel. Het is niet zover als de Noordkaap... 'k schat net 100 km minder ver..
De afstand [bijna 2900 km] moet vlgs de boekjes in 3 weken te overbruggen zijn... maaaarrr: ik wil er beslist geen racewedstrijd van maken - genieten is pré! Streven is 4 - 5 wkn.
Fietsend zuidwaarts....
... op naar Santiago de Compostella
Samem met Gary de Leeuw (uit Calgary CDN). Door: Frits Nijhof
Heel globaal volg ik de volgende route: langs Antwerpen, Brussel, Lille, Parijs, Chatres, Tours. Daar langs de kust tot onder Bordeaux, dan ZO de Pyreneeën over en dan bij Pamplona westwaarts ... (nog ca 800 te gaan....)
Hoe lang of hoe ver fietste je dagelijks?
Dat hangt er van af; in het begin was dat ca. 80 – 100 km. Daarna – in de heuveltjes in Nrd. Frankrijk ca. 60 – 80 km.
In de Pyreneeën gemiddeld 60 tot 80; 1 dag werd 90 km genoteerd. De langste was 123 km (in Zd. Frankrijk => opzoek naar een camping, die ietsje verder was....).
Je startte rond half tien en begon tegen vier uur half vijf naar een slaapplek te zoeken; soms was deze dicht in de buurt; soms was dat nog 2 uurtjes - of langer - peddelen...
Was de hitte (?) in Spanje verdraagzaam?
Gewoon blijven fietsen; dan vang je wat wind ter afkoeling. Zodra je stopt – m.n. in een dorpje of stad, breekt je het zweet uit. Hoewel: alles went – ook de warmte.
De hoogst visueel waargenomen temperatuur – op een elektronisch Billboard in de stad Sahagun (op de Pelgrimsroute) om ca. 15.00 u - was 36 gr.C.
Goed drinken is een uitstekend middel!
Welke soort deelnemers deden er deze tocht?
Veel jeugdige hikers – 20-ers ( die, met rugzak, lopend het pelgrim pad aflegden. Ook veel mountainbikers, welke via het steile, onverharde wandelpad het pad volgden. De gehele dag in het stof bijten, tot je tanden knarsen. Niks voor mij!
Verdere deelnemers waren echtparen, of groepjes dames of heren (leeftijdsklasse: veelal v/d grijze golf – waar toe ik me zelf ook reken...). Enkele deden de tocht in één keer – in 5 tot 7 weken; anderen in jaarlijkse etappes van 2 of 3 weken.
Wat viel je in ‘t bijzonder op?
Het goede: De saamhorigheid. Had iemand pech of een black-out, dan werd er meteen gevraagd: Wat is er? of je werd meteen geholpen.
Het minder goede: Het roken van m.n. de jongeren. ‘s Morgen als men uit bed kwam, was het eerste wat men deed: Een vieze stinkpeuk opsteken! Als er nog aan denk: BAH!!
En dan het verorberen van chips (door jong & oud: bij het ontbijt, bij het warm eten ‘s avonds.....)
De gastvrijheid, hulpvaardigheid was gedurende de gehele tocht formidabel; de Fransen wat meer dan de Spanjaarden; maar dat kan ook komen doordat ik de Spaanse taal niet machtig ben. TIP: Spaans leren
Of ik deze tocht weer zou doen?
Nee, ik denk het niet. Het is een echte hype vlgs mij. M.n. het laatste deel van de route is het druk (te druk).
In de wat mooiere steden en dorpen krioelen de dagjesmensen door de nauwe straatjes, langs de souvenirwinkeltjes.
Verder viel het me op de de oude gebouwen veelal in slechte staat verkeren. (slecht onderhouden, grauw en grijs). Bij veel gebouwen (en ook de kathedralen) groeiden de graspollen in de vensterbanken - voor zover deze er nog waren...
Voor de geinteresseerden: mijn reisverslgen kun je lezen op: www.fritsnijhof.waarbenjij.nu
Voor degenen, welke tocht nog voor de boeg hebben: BON CAMINO!!