Waarom?

Waarom?
Die vraag wordt mij vaak gesteld...waarom ga je naar Santiago? Wat is je doel?
De 'waarom vraag' is zo gemakkelijk gesteld maar lastig te beantwoorden. Ik las op internet het advies om 5 redenen te bedenken waarom het NIET kan.

Waarom NIET!
- de thuissituatie kan het niet aan.
- ik kan geen vrij krijgen op mijn werk.
- financieel is het niet op te brengen.
- ik voel me niet gezond en fit.
- het is iets voor zweverige types.

Ja, en zo kun je nog wel even door gaan natuurlijk.

maandag 10 januari 2011
Op 17 december schreef ik waarom maak je een dergelijke reis?...Wat is je doel?

Thuis kan het, ja. En dat is natuurlijk goed doorgesproken, zeker met Dieuwke mijn vrouw. Wat een geluk heb ik met haar. Ondanks het feit dat tijdens mijn afwezigheid alles op haar schouders rust ziet ze het zitten dat ik weg ga. Ook de zorg voor ons huishouden neemt Dieuwke dan volledig voor haar rekening. Even persoonlijk: BEDANKT lieverd, dat dat kan!
Uiteraard komt er ook een deel te liggen bij de kinderen; maar ook daar heb ik alle vertrouwen in. Financieel kan het; op mijn werk is het goed te regelen...wat is dan nog een belemmering? Mogelijk nog het zweverige? Ach, dat is maar betrekkelijk. Zijn we allemaal geen vreemdelingen in een vreemd land? Hebben we niet allemaal onze eigenaardigheden en dromen?

//Maar nu concreet waarom WEL://
- pelgrimeren
- meditatie
- zoeken
- vinden
- achterlaten
- uitdaging

Mijlpaal
Belangrijk voor mij is om voor mijn 50e verjaardag een dergelijk onderneming te maken.
Mijn vader (47 jaar geworden) en mijn oudste broer Gerard (49 jaar geworden) hebben hierin ook zeker een rol gespeeld. Zij mochten deze 'mijlpaal' niet halen. Maar werden al 'vroeg' Thuis geroepen.

Tot slot kan ik zeggen dat de tocht niet materialistisch is bedoeld: De tocht is niet om na te denken over wat ik wel of niet heb maar is vooral gericht op wie ik ben!