Sauvelade

Datum: 09-07-2009 dag: 82
Route: Sauvelade - Navarrenx

Sauvelade

De omvang van het dorp Sauvelade heb ik in een eerder stadium iets te kort gedaan. Naast de oude, herbouwde abdij, een kerk uit de 13e eeuw, een gebouw waarin de gîte is ondergebracht, nog een gebouw, waarin de Mairie en een feestzaal en twee huizen staan er in de omgeving ook nog zeker twintig huizen, die erbij horen.
Uit een folder, die wij gisteren kregen in de abdij bij een rondleiding, blijkt, dat het dorp tenminste twee bijzondere historische data kent:
- Op 21 november 1288 vierde koning Edward I van Engeland (dat toen over deze streek heerste) zijn 17-jarige kroning in de abdij, vergezeld van de koningin en meer dan tweehonderd gasten.
- Op 10 augustus 1569 stak het protestantse leger onder leiding van Montgomery, het katholieke leger van Catherine de Medicis achtervolgend, de abdij in brand.

Wat mij betreft kan daar een derde dag aan worden toegevoegd: 9 juli 2009.
Op deze dag namelijk, in de eerste nachtelijke uren, gebeurde het, dat de een dag eerder aangekomen nieuwe beheerster van de gîte geheel ten einde raad raakte en gillend en schreeuwend de duistere velden van Sauvelade inliep.
Een haar begeleidende vrouw, die probeerde haar te kalmeren, slaagde daar niet in.
"Ils ont emporté tout!", "Zij hebben alles meegenomen!", daarbij ongetwijfeld haar wanhoop uitroepend over alle zaken, die de vorige beheerster, die overigens nog steeds ter plaatse was, met auto's vol had meegenomen. Dat hadden wij zelf gezien zonder op dat moment de strekking daarvan te kennen. Ook kennen wij de mogelijke afspraken niet die de dames over de goederen en inventaris hadden gemaakt. Was hier sprake van diefstal, contractbreuk of had de nieuwe beheerster zich niet gerealiseerd wat het betekent als álles door de oude beheerster mag worden meegenomen, dat niet vast(geschroefd) zit?

De hysterie van de nieuwe sneed door de nacht en door mijn ziel. Moeten we iets doen en zo ja wat?
Iedereen heeft de noodkreten gehoord en moet die ene pelgrim, die slechts met moeite de
Franse taal beheerst een gesprek aangaan over afspraken of een contract? Aan de andere kant staat mij de onverschillige houding van de oude, bij het inpakken van auto’s en de gretigheid, waarmee zij nog snel even met alle gasten wilde afrekenen voor de avond, nog goed voor de geest. Er was in het winkeltje niets meer te koop, behalve een flesje frambozenbier uit België voor niet minder dan zes euro! De bruutheid, waarmee de nieuwe door de oude terzijde werd gezet, toen deze ook eens even een aankomende gast wilde helpen!
“Hier is meer aan de hand”, merkte T. op, terwijl niemand nog de verhouding tussen beide
dames kende.

Dit alles komt bij mij naar boven, terwijl ik wakker lig in mijn slaapzak en de slaap niet meer kan vatten. Wat moeten we doen? Allemaal helpen met het installeren van de spullen, die nog achtergebleven zijn, schoonmaken, de voorraden aanvullen, de afvoer ontstoppen en de nieuwe beheerster troostende woorden en moed inspreken?
Nog verder in de nacht is duidelijk gestommel te horen op de verdieping boven ons. Er lopen mensen zo zachtjes mogelijk over de houten tussenvloer, soms iets te luid fluisterend. Gaat de rooftocht nog steeds door?
Als alle gasten om half zes zijn opgestaan en er een spertijd van plassen, wassen en ontbijten is, is de rust althans voorlopig weergekeerd aan het front. Behalve de pelgrims is er verder niemand anders aanwezig en wij kunnen onze gang gaan. Wel ziet T. in de nog bijna donkere ochtend de twee blauwe auto's van de partij van de oude en de ene witte auto van de nieuwe nog op het terrein staan. Een blauwe stationwagen vertrekt, opnieuw volgeladen.

Met gemengde gevoelens hijsen wij onze rugzakken op hun plaats en vertrekken ook, richting Navarrenx, over steeds hoger wordende heuvels.