De Heilige Eik

Grote geschiedenis
Zeshonderd jaar geleden vonden een paar herders een houten Mariabeeld in het riviertje de Beerze. Dat breng je niet naar een pastoor, dat houd je dichtbij je: je plaatst het tussen de takken van een grote eik. Een compromis met de geestelijke macht: we plaatsen Maria in een kapelletje, maar wel bij de Beerze, in de buurt van die eik! De gelovigen stromen toe. Tot aan het einde van de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648): het protestantisme schuift alles wat rooms ruikt terzijde en vernielt de kapel. Onze voorouders, in goede doen als leden van het college van 'schout en schepenen', verliezen hun extra inkomen (zij zijn ook landbouwers) en vervaardigen met geloofsgenoten een plaggenhut voor het Mariabeeld. De huidige kapel wordt druk bezocht.

Kleine geschiedenis
Zowel vader als moeder hebben in de meimaand van 1938, na weer een week hard werken op de boerderij van hun ouders, behoefte aan een uitje en fietsen vanuit Hoogeloon en Bladel naar de Heilige Eik. Tussen de vele huwbare vrouwen en mannen treffen zij elkaar, trouwen met Maria's zegen en krijgen dertien kinderen. Ze bezoeken elk jaar met (een deel van) hun kroost die mooie plek van ontmoeting. Zij delen hun vele zorgen met de Grote Troosteres, de kinderen spelen aan de oevers van de Beerze.

Nu
Vader en moeder zijn al uit de tijd, wij wandelen jaarlijks door de bossen rond het kapelletje, branden een kaarsje en denken even aan de dierbaren die uit ons leven zijn verdwenen. Wandelen verder door de heilige omgeving van verre voorouders. Troostende natuur, nabijheid van dierbare familie.